"เป้าคุณอาตุงเหมือนในหนังเลย" ฮยอกแจชี้มือไปทางเป้ากางเกงของเขา "ปกติมันไม่เป็นแบบนั้นนี่นา" ฮยอกแจค่อยๆเลื่อนมือไปหมายจะจับขึ้น ซีวอนจึงรีบจับมือขาวๆนั้นไว้ 'นุ่มนิ่มชะมัด'
"ซนละเด็กน้อย"
"ง่าา ก็ฮยอกอยากจับดูนี่" มือเล็กที่ไม่ละความพยายาม ปัดมืออีกคนออกแล้วรีบจับลงไปทันที
"อ่ะ..ฮยอกปล่อยนะ.."เสียงครางต่ำหลุดออกมาจากร่างสูงที่เงยหน้าขึ้น แขนแกร่งดันไหล่บางเอาไว้ ทั้งที่แรงของเขาต้องสู้แรงร่างบางของฮยอกแจได้สิ แต่เพียงแค่สัมผัสเบาๆของเด็กคนนี้กำลังทำให้เขาแทบคลั่งอยู่แล้ว...
มือเล็กค่อยๆจับนวดเบาๆก่อนจะปลดตะขอและซิบกางเกงลง ซีวอนก้มมองการกระทำของร่างบางด้านหน้า
"จ..จะทำอะไรหนะฮยอกแจ" เสียงเงียบเป็นคำตอบที่ได้จากร่างบางข้างหน้า มือเล็กล้วงเข้าชั้นในสีเข้มบีบนวดแก่นกายลงไปจนสู้มือมากขึ้น ก่อนจะจับให้แก่นกายออกมาโชว์ในสายตาทั้งคู่ เมื่อใบหน้าหวานเห็นเข้าก็ต้องหน้าขึ้นสีขึ้นทันที ตาเรียวสบตามองตาคม
"ย..ฮยอกแจ" เจ้าของชื่อเพียงยิ้มให้บางๆก่อนจะขยับมือชักรูดแก่นกายใหญ่ด้านหน้าเบาๆ
"อ่า.."เสียงครางต่ำดังขึ้นเป็นระยะ " ฮยอกแจ..ถ้าไม่หยุด อย่าหาว่าอาไม่เตือนนะ"
มือเล็กยังคงขยับชักรูดและแรงขึ้นเรื่อยๆจนซีวอนที่กำลังกัดปากแน่นระงับอารมณ์ดิบของตัวเองจนเริ่มทนไม่ไหว
มือสากประคองใบหน้าหวานขึ้นมาประกบจูบเบาๆ ปากเล็กเม้มเข้าหากันแน่นตาโตมองตาคม ปากหนาก็ยังดูดดุนขบงับกลีบปากสีเชอรี่จนบวมเจอให้เผยอออกมาอย่างไม่ลดละจนร่างเล็กยอมปล่อยปากออกมา ลิ้นร้อนสอดเข้าไปทักทายลิ้นเล็กของอีกคนโดยทันที ตวัดต้อนลิ้นเล็กไปมาจนอีกคนเริ่มหมดอากาศจึงต้องยอมผละออก มือแกร่งเลื่อไปปรับเบาะของตัวเองนอนลงและให้กว้างขึ้น จับร่างบางมานั่งตักตัวเองทันที ร่างบางตกใจจึงรีบโอบรอบคอร่างสูงเอาไว้แน่น มือแกร่งปลดกางเกงของร่างบางลง สอดมือเข้าไปจับแก่นกายเล็กออกมาขยับ
"อะ..คุณอา"
"อาบอกแล้วนะ อย่าหาว่าอาไม่เตือน" มือแกร่งขยับแก่นกายเล็กให้เร็วขึ้น "ขยับมือสิฮยอกแจ" ว่าพลางจับมือเล็กให้ขยับไปพร้อมกันระหว่างที่ตาก็ยังจ้องมองประสานกันอยู่ และก็เป็นฮยอกแจเองที่ต้องหลบสายตานั้น ปากเล็กเม้มปากตัวเองแน่นไม่ให้หลุดเสียงน่าอายออกมา ซีวอนที่เห็นดังนั้นจึงแกล้งถูนิ้วโป้งลงบนส่วนหัวแก่นกายเล็ก
"อ..อื้อ..ค..คุณอา" ฮยอกแจช้อนตามองค้อน ใบหน้าคมเพียงแค่ยิ้มมุมปากยักคิ้วอย่างหาเรื่อง
มือทั้งสองที่ผลัดกันทำหน้าที่ให้กันไปเรื่อยๆ เสียงครางเร้าร้อนก็หลุดออกมาเป็นระยะ จนอารมณ์ทั้งสองใกล้จะถึงฝั่ง
"คุณ ..อ่ะ .. อา ..ฮยอก ไม่ไหวแล้ว อื้ออ .. " เสียงใสดังขึ้นเป็นการบอกว่าตัวเองใกล้จะถึงแล้ว ปากหยักจูบลงไปกลีบปากบางเบาย้ำๆอย่างหมั่นเขี้ยว มือแกร่งขยับรั้งรูดเร็วขึ้นจนในที่สุดร่างบางก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา "อ..อ่าา.." ไม่นานนักร่างสูงก็ปลดปล่อยออกมาตามจนเปรอมือร่างบาง หัวทุยซบลงกับไหล่แกร่ง แขนแกร่งตวัดโอบร่างเล็กไว้ทันทีไม่ให้ตก ซีวอนคว้ากล่องทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำสีขาวขุ่นทั้งของตัวเองและของร่างเล็กออกจนหมด
"ฮยอก.. ฮยอกแจ" ซีวอนก้มมองอีกคนที่ตอนนี้หลับตาพริ้มพร้อมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ
"เหนื่อยสินะ" ซีวอนอมยิ้มมองใบหน้าหวานพลางจูบขมับเบาๆ "เด็กน้อยก็ยังเป็นเด็กน้อยอยู่ดี" พูดเสร็จก็ใส่กางเกงให้ร่างบางและของตัวเองจนเสร็จ
"แล้วจะขับกลับยังไงวะเนี่ย" ซีวอนขยับปรับเบาะให้นั่งได้ถนัดก่อนจะขับรถกลับไปยังบ้านตระกูลชเวทันที...
กลับไปอ่านต่อเนาะ..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น