วันเสาร์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2558

Chapter 12 - การกลับมาของผู้ไม่หวังดี

"อยู่นิ่งๆนะฮยอกแจ เช็ดเสร็จแล้วเดี๋ยวจะได้นอนพัก" ฮยอกแจก้มคลอเคลียกับลำคอแกร่งอีกคนเบาๆ กลิ่นผลไม้ที่ผสมในเหล้าปั่นจากลมหายใจของร่างบางทำให้ร่างสูงของซีวอนต้องรีบก้มลงไปจูบริมฝีปากบางอันแสนยั่วยวนของฮยอกแจเข้า

ปากหยักดูดดุนริมฝีปากบางอย่างคลั่งไคล้ กลิ้นผลไม้อ่อนทำให้เขาได้รสชาติคล้ายกินเยลลี่ เยลลี่ที่กินเท่าไหร่ก็จะไม่เบื่อง่ายๆ อยากจะกินเรื่อยๆจนไม่อยากผละออกมาแต่ก็กลัวร่างบางจะไม่มีอากาศหายใจ จำต้องถอนจูบตรงหน้าออก


"ฮยอกแจ อาขอนะ.." 


ร่างบางทำหน้าคิดหนักก่อนจะพยักหน้าเบาๆ ซีวอนยิ้มขึ้นก่อนจะจูบลงบนขมับร่างบาง ช้อนตัวร่างบางตรงไปยังบนเตียงกว้างทันที มือแกร่งบรรจงถอดเสื้อผ้าตัวเองออกโดยมีตาเรียวจ้องมองตาม


มือบางเลื่อนขึ้นสัมผัสตามอกแกร่งเบาๆ เลื่อนนิ้ววนเล่นตามลอนกล้ามท้องสวย ร่างสูงได้แต่เกร็งหน้าท้องเมื่อรู้สึกจักจี๊จากนิ้วเล็กนั้น


"ชอบหรอหื้ม ตัวเองก็มีนี้น่า" เลื่อนมือสัมผัสกับหน้าท้องแบนราบที่มีลอนกล้ามเล็กๆอยู่


"งื้ออ ชอบบ แต่ทำเท่าไหร่ก็ไม่ได้เท่านี้สักที"


"เท่านี้ก็พอแล้ว เซ็กซี่ดี" ใบหน้าคมก้มลงจูบพรมหน้าท้องแบนราบลงไป ปลายจมูกโด่งเคลื่อนไปตามลอนเล็กๆทำให้ร่างบางเสียวซ่านเล่นบิดเร้าตัวไปตาม มือสากเกี่ยวรนขอบชั้นในตัวบางลงเผยให้เห็นแก่นกายเล็กสีสวย ปากหยักก้มลงจูบลงบนส่วนปลายทันที


"ยิ่งเห็นใกล้ๆแบบนี้..น่ารักจัง" ฮยอกแจที่ก้มลงมองการกระทำอีกคนก็ได้แต่เขินหน้าแดง มือแกร่งผลักขาอีกคนให้ผับขึ้น เผยให้เห็นช่องทางสีสวยของอีกคน ก่อนจะก้มลงไปจูบทักทายเบาๆ


"ค..คุณอา..มันจะเจ็บมั้ยครับ"


"ก็เจ็บตอนแรกครับ แต่เดี๋ยวมันก็จะชินเอง ไม่ต้องกลัวนะครับฮยอกแจ พร้อมรึยังครับ"


"ด..เดี๋ยวครับ"มือบางจับแขนแกร่งแน่น ร่างสูงจึงก้มลงจูบหน้าผากมนลงเบาๆ จับมือร่างบางแน่น


"ไม่ต้องกลัวนะครับ เชื่อใจอานะ"


"ค..ครับ" ซีวอนยิ้มรับ ใช้นิ้วถูวนรอบช่องทางสีสวยก่อนจะค่อยๆสอดเข้าไปช้าๆ ร่างบางเม้มปากแน่นน้ำตาซึมมองสบตาคม ซีวอนจึงก้มลงจูบปากเรียวสวยก่อนจะขยับนิ้วเข้าออกเบาๆ


"อ..อาา.."มือเรียวจิกลงบนแขนแกร่งแน่น ซีวอนได้โอกาสจึงเพิ่มนิ้วเข้าไปอีกนิ้วแล้วขยับเข้าออกให้เริ่มชินขึ้น


"อ..อื้ออ...คุณอา..ฮยอก..ไม่ไหวแล้วเข้ามาเลยนะครับ"


"จะทำให้อาคลั้งไปถึงเมื่อไหร่ครับฮยอกแจ" ขบงับปากบางอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะถอนนิ้วออกมาพร้อมร่นชั้นในของตัวเองลง ขยับปลุกซีวอนน้อยให้พองขึ้นกว่าเดิม ชันขาเล็กขึ้น จับแก่นกายร้อนถูวนไปรอบๆช่องทางสีสวย กดส่วนหัวสอดเข้ามาช้าๆ เอวบางบิดเร้าไปมาพลางจับผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่


เอวแกร่งขยับใส่เข้ามาเบาๆเป็นจังหวะ จับสะโพกเล็กขย้ำทั้งสองข้างเร้าอารมณ์ให้คุ้นชิน

"อา..ฮยอกอย่าเกร็งสิครับ" ร่างสูงครางต่ำเมื่อช่องทางสีสวยขมิบตอดจนทำให้เขาแทบบ้า

"อ..อื้อ..ก็ มันเสียวนี่นา อะ..คุณอาา"


"อืมม..แต่มันทำให้อาจะบ้าแล้วนะ แล้วฮยอกก็จะเจ็บด้วยนะครับ" ขยับสะโพกใส่พลางบีบสะโพกเล็กไปด้วย


"อ่าา..อาา.." ร่างบางเงยหน้าขึ้นสุดโอบรอบลำคอแกร่งไว้แน่น แขนแกร่งสอดเข้าใต้ขาด้านนึงก่อนจะยกขึ้นแล้วขยับเอวใส่วนหาจุดกระสัน


"อื้ออ..ค..คุณอา ตรงนั้น เสียว..อ่าา.." ซีวอนที่เจอจุดแล้วก็ยิ้มชอบใจก่อนจะขยับซอยถี่ๆไม่ยั้ง ร่างบางด้านล่างที่เคลื่อนตามแรงกระแทกกัดปากตัวเองแน่นตวัดตามองร่างสูงตาเยิ้ม


"เซ็กซี่ที่สุดเลย.." ซีวอนพูดขึ้นขณะที่สะโพกยังทำหน้าที่พลางซุกไซร้ตามลำคอขาวขบเม้มจนแดงไปทั่ว ..อยากให้ทุกคนรู้จริงๆว่าฮยอกแจนะ ของเขาคนเดียว..


"อ..อา..ใกล้แล้ว ใกล้จะถึงแล้วครับ อดทนนะ" 


"อื้มม คุณอาา..ฮยอกเสียวจังครับ"


"ระบายมาได้เลยครับ กัดไหล่อาไว้ก็ได้ อย่าทำให้ตัวเองเจ็บนะ" 


"อ..อื้ออ.." ฮยอกแจดันตัวขึ้นกัดไหล่แกร่งจนจมเขี้ยว


"อ..อ่าา เสียวจนจมเขี้ยวเลยแฮะ " ซีวอนก้มมองร่างบางแล้วขำเบาๆ ขยับซอยถี่ๆใส่เรื่อยๆก่อนจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยใส่ช่องทางหลัง "อะ..ฮยอกแจ..อ่าาา.." ฮยอกแจผละออกจากไหล่แกร่งก่อนหันหน้ามุดหมอน


"อุ่นจังง" ซีวอนยิ้มเอ็นดูให้ก่อนจะถอนแก่นกายออกมา มือแกร่งขยับแก่นกายเล็กเรื่อยๆพร้อมเสียงครางเล็กๆตามจังหวะ จนไม่นานก็ปลดปล่อยออกมาตามปากหยักอ้าปากครอบแก่นกายเล็กไปก่อนจะดูดกลืนลงไป ปากบางเผยอรับอากาศเข้าปอดพลางหลับตาพริ้ม


ซีวอนทรุดตัวลงนอนข้างๆร่างบาง ตวัดร่างอีกคนมากอดแนบอกแน่นกระซิบข้างๆใบอย่างแผ่วเบา "เก่งมากเลยครับ นอนได้แล้ว หลับฝันดีนะตัวแสบ" จูบขมับที่ชื้นเหงื่อ ก่อนทั้งสองจะปล่อยตัวจมลงสู่ห้วงความฝัน



กลับไปอ่านต่อเนอะ..


วันศุกร์ที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558

Chapter11 - ลอง

"เป้าคุณอาตุงเหมือนในหนังเลย" ฮยอกแจชี้มือไปทางเป้ากางเกงของเขา "ปกติมันไม่เป็นแบบนั้นนี่นา" ฮยอกแจค่อยๆเลื่อนมือไปหมายจะจับขึ้น ซีวอนจึงรีบจับมือขาวๆนั้นไว้ 'นุ่มนิ่มชะมัด'

"ซนละเด็กน้อย"

"ง่าา ก็ฮยอกอยากจับดูนี่" มือเล็กที่ไม่ละความพยายาม ปัดมืออีกคนออกแล้วรีบจับลงไปทันที

"อ่ะ..ฮยอกปล่อยนะ.."เสียงครางต่ำหลุดออกมาจากร่างสูงที่เงยหน้าขึ้น แขนแกร่งดันไหล่บางเอาไว้ ทั้งที่แรงของเขาต้องสู้แรงร่างบางของฮยอกแจได้สิ แต่เพียงแค่สัมผัสเบาๆของเด็กคนนี้กำลังทำให้เขาแทบคลั่งอยู่แล้ว...

มือเล็กค่อยๆจับนวดเบาๆก่อนจะปลดตะขอและซิบกางเกงลง ซีวอนก้มมองการกระทำของร่างบางด้านหน้า

"จ..จะทำอะไรหนะฮยอกแจ" เสียงเงียบเป็นคำตอบที่ได้จากร่างบางข้างหน้า มือเล็กล้วงเข้าชั้นในสีเข้มบีบนวดแก่นกายลงไปจนสู้มือมากขึ้น ก่อนจะจับให้แก่นกายออกมาโชว์ในสายตาทั้งคู่ เมื่อใบหน้าหวานเห็นเข้าก็ต้องหน้าขึ้นสีขึ้นทันที ตาเรียวสบตามองตาคม

"ย..ฮยอกแจ" เจ้าของชื่อเพียงยิ้มให้บางๆก่อนจะขยับมือชักรูดแก่นกายใหญ่ด้านหน้าเบาๆ

"อ่า.."เสียงครางต่ำดังขึ้นเป็นระยะ " ฮยอกแจ..ถ้าไม่หยุด อย่าหาว่าอาไม่เตือนนะ"


มือเล็กยังคงขยับชักรูดและแรงขึ้นเรื่อยๆจนซีวอนที่กำลังกัดปากแน่นระงับอารมณ์ดิบของตัวเองจนเริ่มทนไม่ไหว



มือสากประคองใบหน้าหวานขึ้นมาประกบจูบเบาๆ ปากเล็กเม้มเข้าหากันแน่นตาโตมองตาคม ปากหนาก็ยังดูดดุนขบงับกลีบปากสีเชอรี่จนบวมเจอให้เผยอออกมาอย่างไม่ลดละจนร่างเล็กยอมปล่อยปากออกมา ลิ้นร้อนสอดเข้าไปทักทายลิ้นเล็กของอีกคนโดยทันที ตวัดต้อนลิ้นเล็กไปมาจนอีกคนเริ่มหมดอากาศจึงต้องยอมผละออก มือแกร่งเลื่อไปปรับเบาะของตัวเองนอนลงและให้กว้างขึ้น จับร่างบางมานั่งตักตัวเองทันที ร่างบางตกใจจึงรีบโอบรอบคอร่างสูงเอาไว้แน่น มือแกร่งปลดกางเกงของร่างบางลง สอดมือเข้าไปจับแก่นกายเล็กออกมาขยับ

"อะ..คุณอา"

"อาบอกแล้วนะ อย่าหาว่าอาไม่เตือน" มือแกร่งขยับแก่นกายเล็กให้เร็วขึ้น "ขยับมือสิฮยอกแจ" ว่าพลางจับมือเล็กให้ขยับไปพร้อมกันระหว่างที่ตาก็ยังจ้องมองประสานกันอยู่ และก็เป็นฮยอกแจเองที่ต้องหลบสายตานั้น ปากเล็กเม้มปากตัวเองแน่นไม่ให้หลุดเสียงน่าอายออกมา ซีวอนที่เห็นดังนั้นจึงแกล้งถูนิ้วโป้งลงบนส่วนหัวแก่นกายเล็ก

"อ..อื้อ..ค..คุณอา" ฮยอกแจช้อนตามองค้อน ใบหน้าคมเพียงแค่ยิ้มมุมปากยักคิ้วอย่างหาเรื่อง

มือทั้งสองที่ผลัดกันทำหน้าที่ให้กันไปเรื่อยๆ เสียงครางเร้าร้อนก็หลุดออกมาเป็นระยะ จนอารมณ์ทั้งสองใกล้จะถึงฝั่ง



"คุณ ..อ่ะ .. อา ..ฮยอก  ไม่ไหวแล้ว อื้ออ .. " เสียงใสดังขึ้นเป็นการบอกว่าตัวเองใกล้จะถึงแล้ว ปากหยักจูบลงไปกลีบปากบางเบาย้ำๆอย่างหมั่นเขี้ยว มือแกร่งขยับรั้งรูดเร็วขึ้นจนในที่สุดร่างบางก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา "อ..อ่าา.." ไม่นานนักร่างสูงก็ปลดปล่อยออกมาตามจนเปรอมือร่างบาง หัวทุยซบลงกับไหล่แกร่ง แขนแกร่งตวัดโอบร่างเล็กไว้ทันทีไม่ให้ตก ซีวอนคว้ากล่องทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำสีขาวขุ่นทั้งของตัวเองและของร่างเล็กออกจนหมด

"ฮยอก.. ฮยอกแจ" ซีวอนก้มมองอีกคนที่ตอนนี้หลับตาพริ้มพร้อมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ

"เหนื่อยสินะ" ซีวอนอมยิ้มมองใบหน้าหวานพลางจูบขมับเบาๆ "เด็กน้อยก็ยังเป็นเด็กน้อยอยู่ดี" พูดเสร็จก็ใส่กางเกงให้ร่างบางและของตัวเองจนเสร็จ 

 "แล้วจะขับกลับยังไงวะเนี่ย" ซีวอนขยับปรับเบาะให้นั่งได้ถนัดก่อนจะขับรถกลับไปยังบ้านตระกูลชเวทันที...


กลับไปอ่านต่อเนาะ..